استقبال از تئاتر کافه‌ای در مشهد غیرقابل تصور بود
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۶۸۱۳۴۱
کارگردان تئاتر "من مرتضی تنها هستم" گفت: استقبال از تئاتر کافه‌ای در مشهد غیرقابل تصور بوده و باید حمایت از این تئاتر بیشتر شود.
فصل دوم از نمایش درام کافه‌ای «من مرتضی تنها هستم» کاری از گروه تئاتر نون به عنوان نخستین تئاتر کافه‌ای در مشهد پس از استقبال خوب مخاطبان از فصل اول آن، این روزها با فصل دوم اجرای خود با عنوان« من مرتضی تنها هستم، یک روایت از مریم» را در سطح کافه‌های مشهد آغاز کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این نمایش که در هر دو فصل با محوریت تک شخصیتی و مونولوگ به بازگو کردن خاطرات «مرتضی» تنها شخصیت آن می‌پردازد. به همین بهانه با مهران سلیمانی‌پاک بازیگر، طراح و کارگردان این نمایش و از اعضای گروه نمایشی «نون» پیرامون تئاتر محیطی و این نمایش به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
: چه شد که سراغ اجرای تئاترمحیطی رفتید؟
سلیمانی: شخصا از سال 90 به دنبال کار کردن این حوزه بودم. چند تجربه هم داشتیم که موفق نبودند و معطوف به تجربه نمایشخوانی در کافه بود اما به آنچه مدنظرمان بود نرسیدیم. نهایتا با بهزاد آقاجانی نویسنده گروه به این نتیجه رسیدیم تا نمایشی را با هدف اجرا در کافه با تحقیق در این‌گونه نمایش که در تهران اجرا می‌شود و در بقیه نقاط دنیا نیز اجرا شده و متداول است، تولید کنیم.
: و این گونه فصل اول نمایش « من مرتضی تنها هستم» به اجرا رسید؟
سلیمانی: در ابتدای سال گذشته این نمایش نوشته شد و بعد از دو ماه کار بر روی متن، اجرای فصل اول با عنوان« من مرتضی تنها هستم» ( یک روایت شیرین از فوجیامای تلخ) شروع شد. با استقبال و تقاضای اکرانی که از کافه دارهای مختلف به ما رسید در جاهای مختلف تا دی ماه همان سال این نمایش قریب به 100 اجرا در فصل اول داشت.
: در نهایت به فصل دوم اجرا رسیدید؟
سلیمانی: فصل اول را مجموعا در 10 کافه شهر مشهد و نیز در یک کافه در شهر بجنورد اجرا شد. فصل دوم نیز از اسفند سال گذشته کلید خورد و از ایده‌پردازی تا آماده شدن متن چند ماهی زمان برد. بدین ترتیب فصل دوم این نمایش با عنوان «من مرتضی تنها هستم، یک روایت از مریم» آماده اجرا شد. در حال حاضر اجراها در کافه بهمن شروع شده و روزهای چهارشنبه در مجموعه سینما گلشن نیز اجرا داریم.
: فصل اول و دوم چه تفاوتی از لحاظ مضمون دارند؟ داستانی دنباله‌دار هستند یا مجزا؟
سلیمانی: به لحاظ تم هر دو یکسان است اما دو روایت با قصه‌ای متفاوت هستند. یک کمدی تراژدی با اجرای تک بازیگر به صورت مونولوگ که توسط مرتضی نقش اول آن بازگو می‌شود. در فصل دوم نیز قصه‌ای دوباره تک‌گویی توسط بازیگر نمایش روایت می‌شود. لذا داستان‌ها مجزا است اما اگر کسی فصل اول را دیده باشد برایش جذاب‌تر خواهد بود.
البته برخی‌ها هنوز گمان می‌کنند این نمایش در دور دوم اجراست و همان نمایش فصل اول است، در صورتی که فصل دوم نمایشی مجزا و داستانی جدید است. در واقع دو اپیزود مستقل است. لذا باید به دنبال اطلاع‌رسانی بیشتری باشیم تا این موضوع برای مخاطب مشخص شود.
: قبل از اجرای فصل اول، استقبال را با توجه به شرایط خاص و متفاوت در کافه چگونه ارزیابی می‌کردید؟ نتیجه چه میزان از ارزیابی شما متفاوت بود؟
سلیمانی: برای ما نیز استقبال فراتر از تصورمان بود. با توجه به صمیمیتی که در این نمایش با تماشاگر برقرار می‌شود تصور استقبال داشتیم اما واقعیتش گمان نمی‌کردیم کافه‌ها این میزان علاقه‌مند به اجرای این تئاتر باشند و تا نزدیک به 100 اجرای فصل اول ادامه پیدا کند. البته برای اجراهای طولانی هدفگیری خوبی داشتیم و جامعه مخاطبان مدنظر این نوع نمایش را در نظر داشتیم و در فضل اول به این موضوع رسیدیم.
: آمار میزان مخاطب در قسمت اول را دارید؟
سلیمانی: در طول 100 شب اجرا در حدود سه هزار نفر از این تئاتر کافه‌ای دیدن کرده‌اند و مخاطب داشتیم.
: این روزها که یکی از مشکلات اصلی تئاتر دغدغه درآمدزایی و فروش است، آیا به سمت تئاتر کافه‌ای به دلیل مقرون به صرفه بودن آن در هزینه و اجرا رفتید؟
سلیمانی: با شما موافقم که شاید تئاتر کافه‌ای شاید مقرون به صرفه‌تر باشد برای اجرا اما ما به دلیل کاهش هزینه‌هایمان به سمت تولید تئاتر کافه‌ای نرفتیم بلکه این گونه تئاتر جزو دغدغه‌های ما در گروه نون بود که تجربیات کوچیک نمایشنامه خوانی در کافه قدم‌های اول آن بود. البته باز هم می‌گویم قبول دارم این گونه تئاتر پروداکشن بزرگ، دکور و اجرا سالن و... را ندارد و نسبت به تولید یک پروژه در سالن کم هزینه‌تر است اما اتفاقی که می‌افتد، 100 شب اجرای تئاتر مستلزم مهمان مقدار زمان شب تبلیغات و هزینه‌های جانبی است. پس کم هزینه‌تر آن چنانی هم نیست.
البته بحث هزینه در طرف دیگرش یعنی برای مخاطب هم مقرون به‌صرفه است. بلیط اجرای تئاتر کافه تقریبا نصف هزینه در سالن است. نصف دیگر نیز برای پذیرایی مخاطب به کافه توسط مخاطب پرداخت می‌شود. لذا با توجه به شرایط اقتصادی موجود، این گونه تئاتر می‌تواند به نوعی حمایت از مخاطب محسوب شود.
: گروه‌ها و افراد دیگر از تئاتر مشهد به سمت این نوع اجرا آمده‌اند؟
سلیمانی: به دوستان تئاتری مکرر پیشنهاد می‌دهم اگر به این نوع از تئاتر علاقه دارند می‌توانند با هزینه‌های کمتر اما با فکر ایده و خلاقیت بیشتری به این سمت اجرای این گونه تئاتر بیاید و کار کنند.
: دلیل پیشرفت تئاتر مشهد را در سال‌های اخیر چه می‌بینید؟
سلیمانی: به نظر من این اتفاق از دهه اول سال 90 رخ داد و فصل جدیدی در دهه 90 برای مشهد رقم خورد. دلیل این اتفاق هم این بود که از آن سال به بعد هیچ حمایت دولتی از طریق ارشاد یا شهرداری از تئاتر نشد. تا قبل آن بابت هر تولید از ارشاد یا شهرداری هزینه می‌گرفتیم و با حمایت این ارگان‌ها مبلغی به تئاتر تعلق می‌گرفت. هم کار سفارشی و هنری مستقل هم داشتیم که هر کدام هم به اندازه خودشان پول می‌گرفتند. یه یک باره سیاست‌ها و خط‌مشی حمایتی دولت از تئاتر تغییر کرد و دست‌اندرکاران به این نتیجه رسیدند باید هزینه را از مخاطب تامین کند. قبل از آن بلیط ارزان بود و اصلا کسی دغدغه مخاطب نداشت. به دلیل همین قطع حمایت‌ها، به سمت فتح گیشه رفتیم.
: و این دغدغه مخاطب پای سلبریتی‌ها را هم به تئاتر باز کرد؟
سلیمانی: بله. من شخصا برای نخستین بار برای یک تئاتر سلبریتی به مشهد آوردم و نمایش «من تمامی مردگان بودم» را در مشهد با حضور بازیگر چهره روی صحنه بردیم. گروه‌ها حرفه‌ای شدند و و روابط عمومی، تهیه کننده آوردند و نمایش‌ها به سمت سلیقه مخاطب رفت و مخاطب جذب شد.
: و در درازمدت این فرمول جواب نداد و صرف حضور چهره دیگر راهگشا نخواهد بود و ترس از شکست یک نمایش با توجه به شرایط اقتصادی کار را برای سرمایه‌گذار سخت می‌کند. شما حاضرید با وضعیت موجود سرمایه‌گذاری کلان کنید؟
سلیمانی: من هنوز از انجام کار بیگ پروداکشن و آوردن تهیه کننده می‌ترسم. با همه این پیشرفت‌ها که شما گفتید هنوز انجام کار بزرگ ریسک است. ما همچنان دچار ضعف‌هایی است که نمی‌توان آن‌ها را پوشش داد. تهیه کننده اگر در سال یک نمایش خوب داشته، از پنج نمایش دیگر اگر ضرر نکرده باشد سود هم نکرده است.
تهیه کننده شاید هزینه تولید را بتواند از بلیط فروشی تامین کند اما تبلیغات را نمی‌تواند. تبلیغات بر روی یک بیلبورد در این شهر به طور میانگین ماهی بیست میلیون تومان هزینه دارد که هیچ گروهی نمی‌تواند از عهده آن بر بیاید. شهرداری نیز که کمک‌ها و حمایتش‌هایش مقطعی بوده و در هر دوره‌ای قوانین متفاوتی داشته است. در حال حاضر نیز که تبلیغات برای تئاتر توسط شهرداری محدود شده است. مطمئن باشید شهرداری با اختصاص فضای مختص فرهنگی به تئاتر و جبران هزینه‌های گزاف تبلیغات شهری می‌تواند به کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در تئاتر و پیشرفت آن در این شهر کمک فراوانی کند.
منبع: قدس آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۶۸۱۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش‌های بدون سلبریتی شگفت‌انگیز هستند/تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روزها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی می‌کند.
پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان می‌فروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش می‌کند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقش‌ها این است که یک تیپ را بازی می‌کنم و از آن‌جایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.
او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قاب‌های زیبایی روبرو می‌شود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایش‌های دیگر تغییر صحنه است، صحنه‌ها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو می‌شوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق می‌افتد.
پریداربه اهمیت نوردر این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب می‌فهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگر‌های اصلی این نمایش است.
او با اشاره به اینکه نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث می‌شود تماشاگر وقتی به خانه می‌رود هم ذهنش درگیر این نمایش می‌ماند، پازل‌ها را کنار هم می‌چیند و از کشف‌های جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشته‌اند که این نمایش را باید چند بار دید.
این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استان‌ها و شهرستان‌های دیگر می‌آیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده می‌شوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر می‌بینند حرفه‌ای‌تر هستند، چون تئاترهای مختلف ازشهر‌های ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را می‌شناسد خیلی ارزشمند است و باعث می‌شود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.
پریدار افزود: ما هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلی‌ها به تماشای آثاری که چهره‌های شناخته شده ندارد نمی‌روند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهره‌ای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.
این بازیگر، حضور هنرمندان شهر‌های دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استان‌ها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهر‌های دیگر برای اجرا به تهران می‌آیند سعی می‌کنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزه‌ای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دست‌اندرکاران حوزه نمایش درخواست می‌کنم از پتانسیل شهرستان‌ها بیشتر استفاده کنند.
انتهای پیام/
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت